ishal pookal

ചില
നേരങ്ങളില്‍ 
എന്റെ സ്നേഹം
നിനക്കൊരു 
പ്രാര്‍ത്ഥന യാവും

ആരാരുമറിയാതെ
വാക്കുകളുടെ
കൊട്ടാരത്തിലേക്ക്
ഞാന്‍ നിന്നെ
കൊണ്ടുപോവും

അവിടെ വെച്ച്
ചുംബന
പൂക്കളാല്‍
അലങ്കരിച്ച
വാതിലിലൂടെ
നിന്നെ ഞാന്‍
ആനയിക്കും

പിന്നെ
പതിയെ പതിയെ
അക്ഷരങ്ങളുടെ
സമുദ്രത്തിലേക്ക്
തള്ളി വിടും

അവിടെ
പരല്‍ മീനിനെപോലെ
നിന്റെ കവിതകള്‍
നീന്തി തുടിക്കും

നിന്നെ ഓര്‍ക്കുംബോള്‍
ഞാനറിയാതെ
പൊഴിച്ച കണ്ണീരിന്‍
മുത്ത്‌ ചിപ്പികളെ
നീയവിടെ കാണും

ഒടുവില്‍
അടക്കിവെച്ചതെല്ലാം
നീയവിടെ
കവിതയാക്കി
വാകുകളുടെ
വിസ്മയ ലോകം
പടുതുയര്ത്തും

അപ്പോഴും
എന്റെ സ്നേഹം
നിനക്ക് കാവല്‍
നില്‍പ്പുണ്ടാവും

നിലാവത്ത്
പൊടുന്നനെ
വിരിഞ്ഞൊരു
മുല്ലപോലെ
എന്റെ ഗന്ധം
നിന്റെ ഹൃദയത്തിലെ
രഹസ്യ അറയില്‍
തങ്ങി നില്‍ക്കും

എനിക്കറിയാം
ഒടുവില്‍ നീയതിനു
എന്റെ പേര്
വിളിക്കുമെന്ന് ........